Logo-Keurmerk-Private-Lease-DEF-CMYK-01

Wanneer is er toestemming nodig van de echtgenoot/partner?

In beginsel staat het een persoon vrij om zelfstandig overeenkomsten aan te gaan. Als de betreffende persoon echter gehuwd is of een geregistreerd partnerschap is aangegaan, kan het aangaan van overeenkomsten ook consequenties hebben voor zijn/haar echtgenoot c.q. geregistreerd partner.

Daarom heeft de wetgever bedacht dat voor bepaalde risicovolle overeenkomsten een echtgenoot (en dus ook geregistreerd partner) de toestemming nodig heeft van de andere echtgenoot. Het maakt daarbij niet uit of er wel of niet huwelijksvoorwaarden zijn gemaakt. De wetgever heeft daarmee degene, wiens echtgenoot lichtvaardig dergelijke toekomstige verplichtingen aangaat, willen beschermen tegen de mogelijke consequenties van deze rechtshandelingen.

Welke rechtshandelingen?
De wetgever heeft bepaald dat voor de navolgende rechtshandelingen een echtgenoot de toestemming van zijn/haar echtgenoot nodig heeft: 

- overeenkomsten strekkende tot vervreemding, bezwaring of ingebruikgeving en   
  rechtshandelingen strekkende tot beëindiging van het gebruik van een door de
  echtgenoten tezamen of door de andere echtgenoot alleen bewoonde woning of van 
  zaken die bij een zodanige woning of tot de inboedel daarvan behoren;

- giften, met uitzondering van de gebruikelijke, niet bovenmatige;

- overeenkomsten die ertoe strekken dat de echtgenoot, anders dan in de normale
  uitoefening van zijn beroep of bedrijf, zich als borg of hoofdelijk medeschuldenaar
  verbindt, zich voor een derde sterk maakt, of zich tot zekerheidstelling voor een schuld
  van de derde verbindt;

- overeenkomsten van koop op afbetaling, behalve van zaken welke kennelijk uitsluitend
  of hoofdzakelijk ten behoeve van de normale uitoefening van zijn beroep of bedrijf
  strekken.


Private lease versus financiering
Private lease is een term die niet in het wetboek voor komt, maar kan worden gelezen als huur. De huurovereenkomst komt niet voor in bovenstaande lijst. Dit betekent dat een echtgenoot, mits de uitkomst van de draagkrachtnorm op basis van diens inkomen voldoende is om de lasten van het leasecontract te dragen, zelfstandig een overeenkomst kan sluiten. Als beide inkomens noodzakelijk zijn voor een positief plaatje, dan moeten beide partners ook tekenen. Toetsing en registratie bij BKR vindt dan ook plaats op beide personen. 

In het geval dat een echtgenoot zich als borg of medeschuldenaar voor een derde verbindt, dan is wel toestemming van de andere echtgenoot nodig. Een groot verschil met autofinanciering op basis van huurkoop (zie bullet d.) genoemd als koop op afbetaling. 

De wetgever eist hierbij uitdrukkelijke toestemming van de andere echtgenoot/partner. Mocht de echtgenoot niet hebben meegetekend, dan kan deze echtgenoot de betreffende overeenkomst eenvoudig vernietigen, waardoor deze overeenkomst achteraf bezien, vanaf het moment waarop zij werd verricht, nietig is geweest. In voorkomend geval is de echtgenoot die de betreffende vernietigde overeenkomst is aangegaan, niet gehouden de verplichtingen voortvloeiende uit de overeenkomst na te komen. De wijze van verlening van toestemming door de echtgenoot is vormvrij. Toestemming geven maakt iemand niet gelijk contractpartij. Toetsing en registratie bij BKR is dan niet aan de orde.